Skrzynia ofiarna

Nigdy nie przychodź do skrzyni sam. Nie otwieraj jej po zmroku i nie wyjmuj daru ofiarnego – to słowa przysięgi, które w pewne lato połączyły losy czwórki nastolatków.

Tylko raz w życiu September czuł, że ma przyjaciół. Tamtego lata w 1982 roku wraz z Arklem, Mackiem, Lamb i Hadley znalazł dziwną, starą skrzynię, do której postanowili złożyli swoje dary ofiarne. Niestety, wraz z rozpoczęciem roku szkolnego znów stał się samotnym outsiderem, którego nikt nie lubi i nie rozumie.

Minęły cztery lata, a Sept marzy jedynie o tym, by wydostać się z wyspy i iść do prestiżowej szkoły na lądzie. Czuje, że zamknięta i niezbyt bogata społeczność Hill Ford nie ma mu nic do zaoferowania. Jest zmęczony i przygnębiony, a jego jedynym przyjacielem jest Mario – lokalny weterynarz i właściciel smażalni frytek, w której pracuje.

Wszystko zmienia się w chwili, gdy czwórka jego dawnych znajomych oskarża go o to, że złamał przysięgę złożoną skrzyni ofiarnej. Dookoła zaczynają dziać się rzeczy dziwne, niewytłumaczalne i mroczne, które budzą niepokój całej grupy.

Powieść napisana jest stylem, który nazwałabym niespiesznym. Akcja rozwija się powoli, a opisy przeżyć wewnętrzych bohaterów stanowią dużą część tej książki. Klimat jest dość przygnębiający, jakby cały świat ukryty był za mgłą.

Jeśli lubicie serial “Stranger Things” i książki podobne stylem do “Przeklętych świętych” Maggie Stiefvater, to polecam sięgnąć po “Skrzynię ofiarną”. Jest to ciekawa propozycja zwłaszcza dla młodszych czytelników, którzy lubią się bać, ale nie za bardzo.